Tikal, of niet...

Zo vriendelijk als de mensen in Antigua en Lago Atitlán zijn, zo verschrikkelijk vind ik ze in Flores (bij Tikal tempels). Een goedemiddag krijg je met moeite uit ze gerukt en als ze langs onze kamerdeur lopen (die altijd open staat omdat papa en ik enige last van claustrofobie hebben) staren ze ongegeneerd naar binnen. Een oud vrouwtje blijft in de deuropening staan en kijkt naar me, ik lig op het bed te lezen. Ik lach naar haar en zeg 'hola' waarop ze proestend van het lachen wegloopt. En bedankt.

Maar goed, de tweede dag in Flores heb ik besloten de Tikal tempels te bezoeken. Om 8 uur komt de shuttle me ophalen, althans, dat wordt gezegd. Maar ik weet hoe dat gaat en wacht geduldig tot de shuttle om kwart voor 9 opduikt. Bah, bijna een uur van mijn dag in Tikal moet ik inleveren. En die was al erg kort aangezien de laatste bus terug naar Flores om 5 uur vertrekt. Dan heb je nog wel een goede 7 á 8 uur om het park te zien, maar aangezien het park zo'n 550 km2 is, en entree €20 per dag is, wil ik toch wel zolang mogelijk daar blijven.
Dus, als ik om 10.15 eindelijk de file voor de entree zie, ben ik enigszins blij. Eventjes maar. De toerleider komt terug. 'Euhm, ja.... Slecht nieuws. De werkers van het park zijn aan het staken en hebben de entree geblokkeerd. De minister van toerisme komt hier naartoe om te onderhandelen. We hopen dat het niet lang duurt.'
Vervolgens zitten we drie uur te wachten. Ik praat met een van de medewerkers van het park die me vertelt dat de minister er helemaal niet is en waarschijnlijk ook niet gaat komen. De staking kan nog wel even duren. Misschien wel een paar dagen. De medewerkers zijn het namelijk echt moe. Ze krijgen niet tot amper betaald. Ik ben blij dat ze staken, ik had alleen gehoopt dat ze het en dag later hadden gedaan.
Uiteindelijk besluiten we met de groep om terug te gaan naar Flores en het wellicht morgen nog eens te proberen. Om 2 uur ben ik terug in het hostel met een verbaasd kijkende papa.
'Nu al terug?'
'Ja, maar ik heb wel een paar foto's.'