Gelukkige dag

Ik zal maar even met het best mogelijke nieuws beginnen: ik hoef niet eerder naar huis voor mijn herkansing voor taalkunde! Ik had een verzoek ingediend om mijn bsa te verlengen zodat ik volgend jaar pas hoef te herkansen. Want, familiebezoek en blablabla. Dit is goedgekeurd (wegens speciale omstandigheden). Ik hoef me dus nergens meer zorgen over te maken en ben pas gewoon 29 augustus terug in Nederland. O ja, de examencommissie wilde wel nog vermelden dat ik geen vakantie meer moest plannen in de (her)tentamenweken.

In San José is een Basiliek, daar staat een beeldje van de Heilige Maagd. Het is een best lelijk ding, maar het is heilig, dus mensen gaan er naar kijken en zorgen ervoor dat de souvenierwinkeltjes geld verdienen.
Het verhaal achter het beeldje is wel interessant. Een jong meisje vond het beeldje in een bos en nam het mee. De volgende dag was het ding weg. Ze ging terug naar het bos en daar stond het beeldje weer. Ze snapte er niets van, maar nam het wederom mee en stopte het achter slot en grendel. De volgende dag echter, was het beeldje weer terug in het bos. Ze rende naar de priester om het verhaal te vertellen. De priester ging naar het bos om het beeldje te zien. Hij nam het mee naar zijn kerk. En ja hoor, de volgende dag was het beeldje weg. Hij verklaarde het beeldje heilig, de Heilige Maagd wilde blijkbaar op die specifieke plek in het bos blijven.
De Basiliek werd om het beeldje heen gebouwd.
Mijn broer en ik gingen naar het beeldje kijken. Het stond op een grote steen. Achter glas, dat wel. Want stel dat iemand het steelt en het komt niet terug. Dat zou de mythe wel een beetje ontkrachten.

Costa Rica is mooi. We zijn gaan wandelen door de bergen en overal om ons heen waren prachtige bloemen! Ik geniet van elk moment. De stad San José daarentegen is lelijk en vies en bouwvallig. Maar de mensen! Ow wow, ze zijn nog vriendelijker dan in Laos, en daar verbaasde ik me al over de vriendelijkheid.
Vannacht vertrek ik met mijn familie naar Nicaragua. Zij moeten even het land uit voor hun visum en ik ga lekker mee. Vervolgens ga ik verder naar het noorden terwijl mijn papa en broer hun eigen weg gaan volgen. Ik heb er zin in!
Tot ziens Costa Rica, tot over een paar weken!