Nicaragua!
Blijf op de hoogte en volg Liezzelott
12 Juli 2016 | Nicaragua, Granada
Maar als we dan eindelijk in de bus naar Granada zitten, besef ik dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest. Met de mooiste natuur aan beide zijden van de bus, en de liefst lachende mensen van de wereld, rijden we door Nicaragua. Als we rustig door een dorpje rijden en ik uit-het-raam-hangend naar een jongetje zwaai, krijgt hij een verlegen lach op zijn gezicht en zwaait terug. Mag ik hem meenemen? Ach, geen tijd, de bus is al verder en het jongetje verdwijnt glimlachend uit het zicht. Bij een bushalte stroomt de bus vol met mannen en vrouwen met grote manden op hun schouders. Ze verkopen koekjes en snoepjes en dergelijke terwijl ze zich langs elkaar afwerken om van de ene kant van de bus naar de andere te komen.
In Granada (wowwow de bus past maar net tussen de krioelende mensenmassa/markt) blijven we voorlopig maar één nacht, want Frank en Ties willen me per sé Laguna de Apoyo laten zien.
Drie nachten verblijven we in 'the middle of nowhere.' Met heerlijk warm water in het meer en verder niets te doen komen we de dagen door. Miryam en ik roepen onszelf uit tot Las Peresosas (luiaarden) en op ons dode gemak dobberen we op onze tubes door het meer.
Wat een rust, wat een schoonheid. Ik ben verliefd op Nicaragua!
-
13 Juli 2016 - 13:21
Roel:
Ik mis foto's Lise! Ik wil bewijs, hahaha.
Klinkt heerlijk, geniet! -
17 Juli 2016 - 17:41
Janneke:
Ik ben blij dat je zo gelukkig bent :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley